Rotterdam 2021

Gepubliceerd op: 10 mei 2021

0

Rotterdam LIVE – dag 3: Eerste repetitie tweede halve finale

Vandaag mogen de deelnemers uit de eerste helft van de tweede halve finale voor de eerste keer repeteren. Dit artikel wordt gedurende de dag aangevuld naarmate de repetities vorderen, dus regelmatig refreshen is de boodschap!

San Marino: Senhit – “Adrenalina”

Didier:

10 jaar later is Senhit terug op het Eurovisie podium! Een repetitie waar iedereen naar uitkeek. De kandidate uit San Marino is immers een van de favorieten. Ik vreesde het ergste maar ik was aangenaam verrast door haar eerste optreden. Senhit verschijnt statisch op het toneel, omringd door een structuur met voorstellingen van de Maagd Maria. Al snel komen vier dansers deze structuur verwijderen. Ze dragen lichtroze outfits met rode lijnen en kappen die hun gezichten volledig verbergen. Vervolgens verschijnt Senhit in een zwarte outfit met een grote kraag, brede schouders en grijze veren. Met hun kostuums geven ze een beetje de spirit van de “commedia dell’arte” weer, die we ook in de videoclip voelen. Zij bevindt zich op een platform dat op zichzelf draait en het geheel is visueel zeer kleurrijk. De beelden scrollen energiek voorbij en volgen elkaar in een vrij hoog tempo op. Vocaal doet Senhit het goed. Je kunt wel voelen dat er een vocale ondersteuning wordt gebruikt gedurende het hele optreden. Haar sterke punt is de communicatieve energie die ze uitstraalt en het enorme plezier waarmee ze op het podium staat. Dan komt het rap gedeelte. Een rapper die volgens mij niet Flo Rida is, staat aan het begin van het nummer een beetje verloren op het podium, begeleid door een technicus. De dansers en Senhit bewegen in een tamelijk geslaagde choreografie met hem mee naar een podium verderop in de zaal. Zodra zijn optreden voorbij is, gaat de rapper op de achtergrond zitten en kijkt hij weer een beetje verloren. Zeker iets om aan te werken. Nadien krijgen we nog een repetitie te zien. Deze begint met een klein technisch lichtprobleem, maar de repetitie wordt snel hervat. De kleine problemen met de beelden van de aanwezigheid van de rapper en een technicus zijn opgelost. Ze voegden pyrotechnische effecten toe: vlammen tijdens het eerste refrein, vuurwerk aan het eind. Het geheel is mooi, maar komt nogal druk over. Het is alvast een mooie manier om de tweede halve finale te beginnen, maar opgelet voor een overdosis! Al bij al kunnen we zeggen dat dit een goede eerste repetitie is.

Bekijk hier de eerste beelden van de repetitie (eurovision.tv)

 

Estland: Uku Suviste – “The Lucky One”

Didier:

Geen verrassing tijdens de eerste repetitie die we van Uku te zien krijgen. De algemene prestatie is vergelijkbaar met die van de Estse nationale finale. Uku verschijnt op zijn knieën op het toneel: zwarte broek, open wit hemd en loshangende vlinderdas. Achter hem zien we een witte cirkel op het scherm die lijkt op de maan. Bliksemflitsen accentueren een sterke dramatische spanning. Het geheel is erg donker en we kunnen Uku’s gezicht nauwelijks zien. Wat jammer voor zo’n mooie jongen 🙂 Snel wordt het effect van Uku in het water gebruikt zoals in de nationale finale. Deze beelden worden nadien niet meer gebruikt. Eigenlijk is zijn optreden vrij statisch. Hij beweegt niet op het toneel en omdat hij alleen is, wordt deze indruk versterkt. Op het kleine podium van de Estse televisie was dat niet problematisch. Op het immense podium van Rotterdam komt het echter wat verontrustend over. Aan het eind gaat hij weer op zijn knieën en kleurt het toneel rood, nog steeds gepaard met bliksemschichten die een storm oproepen. We krijgen dezelfde stijl te zien als tijdens Victor Crone’s optreden in 2019, maar dit is minder af. Het sterke punt is de zang. Uku is onberispelijk. Hij wordt weliswaar zeer sterk ondersteund EN door achtergrondzangers EN door een soundtrack. Tijdens zijn tweede repetitie is er niets nieuws te melden, behalve het gebruik van rook aan het begin. Dat lijkt mij geen grote toegevoegde waarde te hebben. Het geheel is goed in beeld gebracht, sober en het contrasteert met Senhit’s optreden. Ik heb niet veel aan te merken op deze repetitie. Het mist nog iets om me echt helemaal te overtuigen.

 

Bjorn:                                                                                                                     

Uku begint zittend op zijn knieën aan zijn nummer. Hij staat in een donker decor. Er is veel rook op het podium. De enige kleuren die we te zien krijgen zijn blauw en wat wit. Achter hem staat een witte bol op het scherm geprojecteerd. Hij draagt een donkere broek met wit hemd en strik die los langs zijn hals hangt. De zang is ok maar bij deze inzending valt het enorm op dat ze gebruik maken van vooraf opgenomen backings. Er zijn heel veel stemmen te horen die we uiteraard niet te zien krijgen. We krijgen af en toe uithalen te horen waarbij we de lippen van Uku niet zien bewegen en die dus vooraf opgenomen zijn. Op een bepaald moment lijkt de vloer in water te veranderen en wanneer Uku dit aanraakt kleurt het water rood. Verder gebeurt er weinig op het podium. Dit is eigenlijk een vrij saaie inzending.

 

Sofie:

Het eerste beeld dat we van de adonis Uku Suviste te zien krijgen, is op zijn knieën met de maan achter hem. Vervolgens is hij omringd door een blauwe gloed van wolken die overgaat in stormachtige beelden met bliksemschichten. Intussen zingt Uku rechtstaand verder, gekleed in een sober wit hemd met een loshangend strikje en een zwarte broek. Onder zijn hemd krijgen we een glimps te zien van een zwarte ketting met hangertje. Opnieuw vallen zijn mooie ogen me op. Wat verder opvalt, is dat zijn zang enorm vaak ondersteund wordt door achtergrondzang die té perfect is om live te zijn. Dit stoort me enigzins. Uku zelf zingt trouwens niet altijd even juist. Na een tijdje gaat hij terug op een knie zitten en krijgen we een topshot te zien waarbij hij met een hand de blauwe wolkachtige vloer aanraakt. Deze kleurt vervolgens rood waarna we een helrode achtergrond vol bliksemschichten te zien krijgen in combinatie met de nodige lichtflitsen van witte spots. Het geheel eindigt opnieuw met een beeld van hem voor de maan. Al bij al gebeurt er nogal weinig tijdens dit optreden. Uku staat ook helemaal alleen op dat grote podium waardoor het optreden wat dynamiek mist. Geen slechte eerste repetitiedag voor hem, maar ik ben niet echt ‘overwhelmed’.

Bekijk hier de eerste beelden van de repetitie (eurovision.tv)

 

Tsjechië: Benny Cristo – “Omaga”

Didier:

Het is niet makkelijk om Benny Cristo‘s eerste optreden te beoordelen. Ik krijg het gevoel dat hij ons het absolute minimum biedt, zowel vocaal als qua bewegingen. Hij begint achteraan op het podium, te midden van verticale neonlichten. Dit geeft een nogal gedempte sfeer. Omdat ik hem nog nooit live heb horen zingen, vind ik het redelijk juist klinken. Benny draagt een jasje met gouden pailletten en een zwart trainingspak. Op het eerste zicht denk ik niet dat dit zijn finale outfit is. Wanneer hij het podium oploopt, wordt hij vergezeld door twee mannelijke dansers. Ook zij zijn gekleed in donkere streetwear. Ik twijfel er ook aan of dit hun finale podium outfit is. Zodra het eerste refrein voorbij is, krijgen deze drie heren gezelschap van twee danseressen (ook in streetwear). Je merkt dat er een verborgen achtergrondzanger is die Benny vocaal ondersteunt. Op de achtergrond scrollen kleurrijke etnische en psychedelische patronen voorbij, die echter niet per se in het oog springen. Het geheel komt wat rommelig over.  Tijdens zijn tweede optreden voelen we al een merkbare verbetering. Vooral naar het einde toe, wanneer Benny en zijn dansers zich naar een ander deel van het podium begeven. Dit is waar hij zijn optreden beëindigt, op zijn knieën, dicht bij de camera. Het is geen slechte repetitie, maar voor mij mist het wat ‘drive’ en energie. Een ander negatief punt is dat Benny wat zang ticks heeft: hij voegt systematisch ademhalingen of “yeah” toe aan het eind van elke zin. Dat irriteerde me meteen. Het positieve punt is dat het een totaal andere stijl is die een bepaald publiek kan aanspreken.

 

Bekijk hier de eerste beelden van de repetitie (eurovision.tv)

Griekenland: Stefania – “Last Dance”

Didier:

Maak plaats voor Griekenland! Stefania draagt een paarse jumpsuit met pailletten die sommige delen van haar lichaam laat zien. De eerste indruk is zeer geslaagd, ze is echt subliem. Wat het decor betreft, is het de terugkeer van de blauwe en roze tinten die we ook terugvinden in veel van de voorstellingen van de eerste halve finale. Vocaal houdt het stand en hoe meer het liedje vordert, hoe meer ik haar op haar gemak vind. Voor de enscenering voelt het alsof het Griekse team inspiratie vond bij de voorstelling van Sergei Lazarev in 2016. Een vrij goed geïntegreerde muur op het toneel staat achter haar. Twee dansers vergezellen haar, maar vanwege het speciale effect zien we alleen witte kostuums. Ongetwijfeld dragen haar dansers daaronder groene outfits die hen op het scherm doen verdwijnen. Na het refrein beklimt Stefania een trap en wordt ze liggend in het scherm gesleurd, net als Sergei in 2016. Ik heb de indruk dat het effect nog geslaagder is vanwege de technologische ontwikkelingen. Tijdens het tweede refrein worden er nog twee dansers aan de choreografie toegevoegd en eindigen ze met 5 op de trap. Nog steeds met hetzelfde principe. We zien alleen Stefania en de witte kostuums van de dansers die als bij toverslag lijken te bewegen. Zodra de muzikale brug komt, staat Stefania weer op het podium en draait haar rug naar het publiek. Ik vermoed zodat de dansers de muur snel kunnen verplaatsen en hun groene outfits uittrekken. Om vervolgens bij de laatste reprise van het refrein weer in vlees en bloed te verschijnen. Ik hoop dat je alles begrepen hebt, haha! Mijn indruk is alleszins erg positief. Ik was gedurende de drie minuten geboeid. Niet alleen vanwege de schoonheid van Stefania, maar ook vanwege de kwaliteit van haar zang en de originaliteit van de enscenering. Er moeten weliswaar nog wat aanpassingen worden gedaan op het gebied van het visueel in beeld brengen. Dit om het geheel nog vloeiender te maken. Maar voor een eerste repetitie is het een goed resultaat. De Grieken hebben goed gewerkt en zouden zonder problemen in de finale moeten staan.

 

Sofie:

Dat glitter outfits dit jaar in zijn, staat inmiddels als een paal boven water. Stefania is gekleed in een paarsgetint, nauw aansluitend glitterbroekpak met deels ontblote buik. Tijdens het rustige begin van het nummer wordt ze omhuld door een paars decor terwijl de camera traag rond haar heen draait. Zodra het tempo versnelt, krijgen we plots een effect te zien dat vergelijkbaar is met de act van Sergey een aantal jaren geleden. Dit had ik niet zien aankomen! Stefania danst in een virtuele omgeving dankzij een bluescreen. Daarbij wordt ze eerst door één, nadien door twee doorzichtige mannen vergezeld. Je zie eerst links naast haar een wit hemd en pet dansen, dan rechts naast haar een short en kousen + schoenen. Enzovoorts. Het resultaat is erg leuk en de interactie tussen haar en de ‘doorzichtigen’ zit goed in elkaar. Dan wandelt ze een doorzichtige trap op, in een decor van een stad met paarsgetinte wolkenkrabbers. Opnieuw zijn daar de doorzichtige mannen in hun pak en hoed. Deze laten haar op een bepaald moment naar beneden zakken, waarna het beeld terug normaal wordt en we vier mannen (dezelfde of andere?) gekleed in wit te zien krijgen. Ditmaal met een gezicht Beide repetities verlopen vlot. Al valt het me tijdens de tweede repetitie op dat ook het ontblote stuk van haar buik plots verdwijnt terwijl ze op die trap staat. Dit kan niet de bedoeling zijn? Verder voelt Stefania zich precies niet altijd volledig comfortabel in wat ze doet. Ik zie namelijk meermaals een angstige blik in haar ogen. Wat zangprestaties betreft, zingt ze zeker niet altijd correct. Dit wordt weliswaar meer dan goedgemaakt door de leuke choreografie en de dynamiek van het geheel. Dit optreden is in mijn ogen echt goed. Het kan niet anders dan doorstoten naar de finale.

Bekijk hier de eerste beelden van de repetitie (eurovision.tv)

Oostenrijk: Vincent Bueno – “Amen”

Stephan:

We starten de namiddagsessie met Oostenrijk. Vincent Bueno draagt een zwarte broek en lange vest die met zwarte glinsters is afgewerkt. Het staat hem beeldig!
Het optreden start heel intiem in een donkere setting. Vincent staat op een lang smal podium en achter hem wordt een verticale belichting gebruikt en dit maakt het geheel nog intiemer.
De Oostenrijkse zanger zingt heel zuiver. Nadat hij over de brug wandelt zien we dat er langs het podium ook spots branden en het ziet er allemaal beeldig uit.
Vóór het laatste refrein wordt de belichting gedoofd en staat Vincent in het donker om dan over te gaan naar meer goudkleurige belichting en verschijnen er op de achtergrond lange verticale oranje strepen die naar buiten bewegen.
Tijdens de tweede run werden enkele andere shots gebruikt maar dit verandert niets aan de zeer professionele uitvoering van de Oostenrijkse bijdrage.
Vincent steekt heel veel gevoel in zijn optreden en dat is ook duidelijk te zien. Vincent is zelf geëmotioneerd op het einde van het nummer en moet zich precies inhouden om geen traantje te laten.
Ik moet toegeven dat ik het nummer maar niks vond, maar deze repetitie heeft mij van mening doen veranderen. Dit is echt zeer zeer goed gedaan. Prima eerste repetitie van Oostenrijk!

Didier:

Na een welverdiende middagpauze hernemen we deze repetitiedag met Oostenrijk. Vincent Bueno staat op het einde van het podium een beetje in de schaduw. Hij staat op een verhoog dat over het ganse podium loopt. Hij draagt een zwart kostuum met een lange vest die met zwarte glinsters is geborduurd. Zijn stem is klokvast, emotievol en breekbaar en dat voel je. Het is absoluut niet storend omdat het past bij het thema van het nummer. Beetje bij beetje stapt Vincent over het verhoogde podium om helemaal vooraan stil te staan. Tijdens zijn optreden is het decor heel somber en verschijnen er slechts af en toe goudkleurige banden op de achtergrond (tijdens de tweede run werd dit weggelaten). Het is vooral het gebruik van de belichting dat de intensiteit geeft aan dit optreden. De shots zijn goed maar hier en daar is er plaats voor enkele aanpassingen heb ik de indruk. Helemaal alleen op het podium, weet Vincent meer authenticiteit over te brengen aan de kijker dan Uku eerder vandaag. Zal dit genoeg zijn om een finaleplaats te behalen? Ik betwijfel het…..

Bekijk hier de eerste beelden van de repetitie (eurovision.tv)

Polen: RAFAL – “The Ride”

Didier:

Ouch! Opgelet voor jullie oren….. RAFAL is aan zet en we vinden dezelfde elementen terug als in de video clip want beelden ervan worden op de achtergrond geprojecteerd. Hij draagt en zwart kostuum, uiteraad met glinsters, en hij wordt geflankeerd door 4 dansers die een wit kostuum dragen en een zwarte T-shirt. Allemaal dragen ze een zonnebril en de dansers hebben elk 2 ronde LED-lampjes in de hand. De dominerende kleuren tijdens het optreden zijn roze en blauw. Een constante blijkbaar dit jaar, net als de glinsters 😉 Ze verplaatsen zich op het podium en RAFAL neemt de camera in de hand om ons de indruk te geven dat hij zichzelf filmt in selfie modus, wat niet echt geslaagd is. Onze vijf Polen begeven zich dan naar het podium vooraan om nadien terug naar het hoofdpodium te keren en dit hoefde absoluut niet. Wel gebruiken ze de grote diagonale schermen die in de zaal hangen om beelden uit de videoclip te projecteren. Weinig landen gebruiken die maar ik vind dit wel leuk, het geeft een soort 3D effect. Tijdens de tweede run testen ze wat vuurwerk maar dit geeft geen enkele meerwaarde aan dit optreden, integendeel het ziet er allemaal wat “goedkoop” uit. Het voornaamste probleem is dat RAFAL niet goed zingt, dit is echt zeer slecht. De achtergrondzangeres die wat verstopt zit achteraan het podium kan helaas de meubelen niet redden, gelukkig slagen de dansers daar wel in. Had dit een danswedstrijd geweest dan had Polen zonder twijfel de finale gehaald maar helaas voor hen is het een SONG Contest.

Stephan:

RAFAL is nu aan de beurt. Hij draagt een zwart kostuum en natuurlijk zijn zonnebril. Hij wordt vergezeld door vier dansers die een wit kostuum dragen en alle vijf dragen ze een zwarte handschoen. De vier dansers hebben ronde LED-lampjes in de handen waarmee ze tijdens de ganse act zwaaiende bewegingen maken. De setting is bij de start paars en RAFAL draait op zichzelf terwijl hij de camera vasthoudt. Bij de tweede strofe neemt RAFAL zijn zonnebril af (misschien houdt hij die beter aan, want hij heeft niet de meest mooie ogen). Naarmate het nummer vordert gaan ze allemaal wat chaotisch via de brug naar het podium vooraan. Het geheel is zeer kleurrijk en op de achtergrond verschijnt regelmatig “Warszawa” (Warschau, de hoofdstad van Polen). Wat hier de bedoeling van is, is mij een raadsel. Ondertussen zien we op de rode achtergrond een danseres  en enkele neons.  Ook de Polen gebruiken opgenomen backings en dit valt zeker op op het einde van het nummer. RAFAL zingt niet zuiver. Groot zou mijn verbazing zijn mocht dit de finale halen.

 

Bekijk hier de eerste beelden van de repetitie (eurovision.tv)

Moldavië: Natalia Gordienko – “Sugar”

Stephan:

Mijn verwachtingen voor deze repetitie liggen zeer hoog! Kan Natalie dit vocaal aan? Zal de videoclip terug te vinden zijn tijdens het optreden? Wel, vocaal zit het snor maar er is duidelijk een opgenomen backing bij die Natalia ondersteunt, maar soit, het is goed.
Het optreden start met 4 dansers en Natalia. Een van de dansers zit op zijn knieën en steunt op zijn handen terwijl Natalia op zijn rug zit. De anderen staan rug aan rug. Natalia draagt een zilver glitter jurk  met franjes en blauwe accenten en de dansers dragen een zwart kostuum maar in hun blote bovenlijf. Zeer herkenbare sexy bewegingen die Maruv eveneens zou gedaan hebben maar het stoort me niet. Ze staan op een vierkant wit podium en de achtergrond is, hoe kan het ook anders, roze. De danspasjes uit de clip zien we hier terug, maar zonder alle suikergoed die er daar aan te pas kwam. Af en toe verdwijnen de dansers van het podium dat ondertussen begint rond te draaien, en komen ze één na één terug het podium op. Dit wordt naar mijn gevoel niet goed in beeld gebracht. Maar al bij al een geslaagde act. Op het einde van het nummer moet Natalia enkele octaven lager zingen om de lange noot aan te houden, en dat doet ze ook (met hulp van de opgenomen backings). Na Polen is dit wel beter. Goed gedaan Moldavië!

Didier:

Het is bijna tijd voor een 4-uurtje! Een beetje suiker nodig? Wel hier is Natalia Gordienko met wat “Sugar”. De Moldavische bom draagt een glitter jurk met franjes. Rond haar, 4 dansers in zwart kostuum en bloot bovenlijf. We merken ze echter te weinig op om echt honger te krijgen 😉 Natalia gebruikt hetzelfde draaibare podium als Senhit. Geen geluk, ze zitten in dezelfde halve finale. Het grote voordeel van deze inzending is dat er tijdens de dansbare momenten niet gezongen moet worden, Natalia moet zich dus enkel concentreren op één ding tegelijk. De choreografie is gelijkaardig aan die uit de videoclip. Ik heb echter het gevoel dat ze zich niet volledig smijt, het geheel mist wat energie. Als het podium begint rond te draaien merk je op dat Natalia niet echt op haar gemak kan stappen en dat ze niet echt gemotiveerd is. Vocaal is dit eveneens wat flets, ze lijkt wel buiten adem ofwel wil ze sensueel overkomen. In elk geval missen we hier wat doorzettingsvermogen maar het is natuurlijk maar een eerste repetitie en er blijven nog 10 dagen over voordat ze het echt moet waarmaken. Momenteel blijf ik op mijn honger zitten. Het toppunt voor een liedje vol lekkernij.

Bekijk hier de eerste beelden van de repetitie (eurovision.tv)

Ijsland: Daði og Gagnamagnið – “10 Years”

Didier:

Ik ben fan! Wat moet ik meer zeggen? Er zijn zoveel kleine details, de finesse, er werd over alles goed nagedacht om een samenhangend geheel te krijgen dat ik een boek zou kunnen over schrijven over de twee passages die we net zagen. Wat moet men vooral onthouden? Eerst en vooral vinden we het universum terug die de groep uitstraalt en die we ontdekt hebben tijdens de Ijslandse nationale voorronde van 2020. Hun outfits, de beelden die geprojecteerd worden op de schermen, de danspasjes, hun tekenfilmfiguren inclusief astronauthelmen, alles zal je terugvinden op het grote podium in Rotterdam. De sfeer verandert naar gelang het rhytme van het nummer. Allemaal staan ze in donkere silhouet op een rij tijdens de introductie en ze trekken onmiddellijk de aandacht. Dadi wordt vergezeld door 2 backings en 3 musicanten die hun synthesizer in halve cirkelvorm dragen. Ze verplaatsen zich eens het ritme versnelt. Alles is perfect gemilimetreerd. Net als Polen maken ze gebruik van het grote scherm om er kleine stripfiguren te projecteren.Eindigen doen ze op het hoofdpodium en dat doen ze net als Evridiki in 1992. Als je denkt dat het gedaan is, komt de kers op de taart met veel kleur en originaliteit. Dit is zeer professioneel en er moet niets verandert worden. Dit is een grote kanshebber voor de overwinning.

Stephan:

Het is tijd voor een andere sub-favoriet: Ijsland. We starten met een paarse achtergrond en de 6-koppige groep staat in de schaduw voor het scherm. Drie van hen dragen hun synthesizer (in de vorm van een halve maan met ledlichtjes) wat een leuk effect geeft. Allen dragen ze hun groene outfit met foto zoals we dat eerder zagen. Ondertussen wordt de achtergrond donker blauw en het moet, denk ik, het heelal voorstellen want we zien de groepsleden als een soort getekende personages met astronauthelm rond dwarrelen. Eens het refrein begint, verandert de achtergrond in roze en gele 3D kubussen wat een zeer leuk en kleurrijk effect geeft. De danspasjes zijn zeer aanstekelijk. Ook mooi is de achtergrond die verandert in een soort zittend publiek met opnieuw die personages, allemaal met groene truien, die duidelijk genieten van een optreden. De 3 leden die de synthesizer spelen komen samen en vormen met hun instrument een cirkel waarin zij staan. Ook de windmachine kom van pas, maar dat geeft geen meerwaarde aan het optreden. Zeer goed gedaan!  Hier valt niet veel aan te veranderen.

Bekijk hier de eerste beelden van de repetitie (eurovision.tv)

Servië: Hurricane – “Loco Loco”

Stephan:

Als laatste voor vandaag is Servië aan de beurt. Door technische problemen kan ik de eerste run niet volgen. Twee van de drie dames dragen, wat dacht u, zwarte glitter kleedjes en de derde een glitter broek met bijpassende topje. De background is zwart/wit en HURRICANE wordt geprojecteerd. Later verschijnen ook de woorden BABY en natuurlijk LOCO LOCO. Het geheel komt heel energiek over en het trio zingt meer dan voortreffelijk. De danspasjes zijn zeer sensueel, maar we hadden niets anders verwacht. Er wordt gebruik gemaakt van pyrotechnieken en wat vuurwerk. De dames maken ook gebruik van de verschillende podia. Vóór de repetities gaf ik Servië geen schijn van kans om de finale te halen. Ik vond het nummer te oubollig maar hun repetitie was meer dan voortreffelijk.

Didier:
Laatste aan de beurt is Hurricane voor Servië en ik ben aangenaam verrast. Dit is veel eleganter dan ik had verwacht 🙂 Tijdens het volledige optreden staan ze met 3 op het podium. Ze dragen elk iets verschillends maar wel in dezelfde zwarte glitterstofen het doet me denken aan OG3NE maar veel bloter en extravaganter 😉 Ze brengen zeer sensuele bewegingen maar vocaal zijn ze niet even sterk. Ook zij maken gebruik van de verschillende podia, ik denk dat er nog nooit zoveel deelnemers het podium aan het publiek gebruikt hebben. Wat de background betreft wordt er met neutrale kleuren gestart, zwart/witte banden met projecties van de woorden Hurricane en Baby. Wat een prachtige literatuur 😉 Plots in het midden van het nummer wordt er overgeschakeld naar geel – rood en blauw en dit spreekt mij meer aan maar ik begrijp die plotse wisseling niet goed. Ze zitten boordevol energie, zodanig zelfs dat de blonde zangeres viel tijdens de eerste run. Ze heeft kennelijk geen pijn want tijdens de tweede run was ze even energiek als tijdens de eerste run. Ik weet niet of dit finalewaardig is omdat er veel gelijkaardige inzendingen zijn dit jaar.

 

Bekijk hier de eerste beelden van de repetitie (eurovision.tv)




Back to Top ↑