Lissabon live dag 3: de derde repetitiedag met Nederland aan zet
OGAE Belgium brengt ook vandaag live verslag uit van de eerste repetities van de tweede halve finale.
Kan Alexander Rybak opnieuw overtuigen, veroveren de Deense Vikings het podium, kan Waylon het succes van 2014 overdoen en haalt Jessica Mauboy alle hoge noten?
Als jullie regelmatig refreshen dan komen jullie het allemaal te weten.
Noorwegen: Alexander Rybak – That’s how you write a song
Na negen jaar doet Alexander een nieuwe poging om het festival te winnen, maar of dit zal lukken is de vraag. Zeker een plezierige opener van de tweede halve finale door de interactie van de zanger met al die leuke tekeningen op het scherm. De choreografie is luchtig en draagt zeker bij tot het speels karakter van het lied en het vuurwerk legt tweemaal een optimaal accent. Hoewel alles heel erg ingestudeerd is komt het toch spontaan over en zien we drie minuten leuk entertainment. De zwakte van deze inzending schuilt echter in het lied: een niemandalletje dat vervalt in eindeloze herhalingen van hetzelfde thema waarbij de laatste minuut eigenlijk totaal overbodig is en behoorlijk gaat vervelen.
Een impressie van de eerste repetitie kan je hier bekijken (eurovision.tv)
Roemenië: The Humans – Goodbye
De Roemenen komen met een heel vreemde act die menig kijker niet zal begrijpen. Een dame in witte jurk komt het podium opgewandeld met een masker in de hand en later zal blijken dat zij de celliste is. De leadzangeres draagt een purperen lange jurk en staat tussen de twee gitaristen die in een wit pak met hun rug naar de camera staan en een masker achter op hun hoofd dragen. Het podium staat vol met etalagepoppen met dezelfde maskers. De zangeres wandelt tussen de poppen door tot ze bij de celliste aankomt en eindigt zo vooraan op het podium samen met de andere bandleden. De zang is buitengewoon maar de act valt niet te rijmen met dit rocknummer.
Een impressie van de eerste repetitie kan je hier bekijken (eurovision.tv)
Servië: Sanja Ilic & Balkanika – Nova deca
De Serviërs hebben blijkbaar hard gewerkt aan hun act na de nationale finale maar de vraag is of het geheel er beter op geworden is. De nieuwe choreografie met al die poses komt niet natuurlijk over en neemt de schwung weg uit het lied. De jurken van de dames zijn niet echt flatterend te noemen en de hele groep ziet er een beetje uit als grijze muizen. De kracht en het etnische aspect van het lied gaan verloren bij deze statische en oubollige uitvoering. Jammer, want er wordt goed gezongen en de samenzang en harmonieën tussen de bandleden klinkt mooi.
Een impressie van de eerste repetitie kan je hier bekijken (eurovision.tv)
San Marino: Jessika ft. Jenifer Brening – Who we are
Jessika draagt een kapmantel die na het begin wordt weggenomen door de twee danseressen. Dé gimmick zijn de kleine robots (drie aan de rechterkant en eentje links) die meewiebelen op de maat van de muziek. De robot links houdt ook nog een paar boodschappen vast, maar die mogen jullie zelf ontdekken. Halverwege het nummer wandelt Jennifer de catwalk op om haar rap te vertolken. Het lied heeft niet veel om het lijf maar zou er nog mee door kunnen als het goed gezongen was. Helaas vliegen de valse noten in het rond, het is werkelijk niet om aan te horen.
Een impressie van de eerste repetitie kan je hier bekijken (eurovision.tv)
Denemarken: Rasmussen – Higher ground
De Deense Vikings staan in een heel donker decor met 2 verlichte vikingzeilen. Er is duidelijk heel goed geoefend op de zang want alles klinkt veel mooier en zuiverder dans tijdens hun nationale finale. De kracht van deze inzending schuilt erin dat alles een mooi geheel vormt: de kostuums, de belichting, het decor, de look van de zangers, de wind, de sneeuwvlokken, het scandinavisch gevoel. De presentatie is tot in de puntjes verzorgd en vervalt niet in platgetreden paden (op de vlag na dan misschien). Het lied mag dan al oubollig zijn maar de kijker zal zich na achttien liedjes deze inzending nog makkelijk kunnen herinneren vanwege het thema en het sfeertje dat past bij Denemarken.
Een impressie van de eerste repetitie kan je hier bekijken (eurovision.tv)
Rusland: Yuliya Samoylova – I won’t break
Yuliya zit in haar rolstoel, bovenop een berg en achterin het podium. Als Yuliya alleen zingt dan klinkt het soms erg vals, dus wordt ze ondersteund door een driekoppig koortje dat vooral in het refrein van katoen geeft om haar wankele stemgeluid op te vangen waardoor het nog ietwat aanvaardbaar klinkt. Om de aandacht af te leiden laten de Russen een danspaar op de voorgrond een balllet uitvoeren en de zangeres komt zelf maar een paar keer in beeld. De kijkers gaan zich afvragen of ze naar de Eurovision Young Dancers wedstrijd kijken. Dit is gewoon niet goed, ondermaats zelfs en verdient echt niet om naar de finale te gaan.
Een impressie van de eerste repetitie kan je hier bekijken (eurovision.tv)
Moldavië: DoReDos – My lucky day
Het is tot het zevende liedje wachten vooraleer er wat beweging in de keet komt. Vorig jaar kwamen de Moldaviërs origineel uit de hoek en dat doen ze dit jaar nog eens dik over. Een wand met delen die open en dicht gaan speelt de hoofdrol in dit subtiele spel van teasen en uitdagen tussen de drie groepsleden. De act bestaat erin dat de drie groepsleden constant verdwijnen door deuren en dan weer verschijnen door een andere opening in de wand, daarbij geholpen door 3 dubbelgangers in exact dezelfde kledij. Pas op het einde, als ook de dubbelgangers uit de wand komen blijkt hoe de vork aan de steel zit en dan sluiten ze samen af met een traditioneel dansje en een mooie groepspose. De mimiek en bewegingen zijn zo uitgekiend en alles is zo perfect getimed op de muziek in dit totaalspektakel dat dit regelrecht naar de finale gaat. Iedereen wil dit nog eens terugzien in de finale.
Een impressie van de eerste repetitie kan je hier bekijken (eurovision.tv)
Nederland: Waylon – Outlaw in ’em
Waylon staat op een verhoogje met oranje spots erin, omringd door 3 gitaristen en een percussionist. Het begin is best aardig en roept een gezellig countrysfeerjte op. Alles wordt echter verpest als 2 gitaristen plots heel vreemde en spastische bewegingen gaan maken die soms zelfs angstaanjagend zijn. Tijdens de laatste minuut is de entourage het blijkbaar beu en laten ze Waylon alleen achter om allerlei buitelingen en acrobatieën te maken op de catwalk. Blijkt dan ook dat het helemaal geen muzikanten zijn maar dansers, dus het plaatje klopt niet. Positieve noot is de doorleefde en ruige zang van Waylon maar daarmee is ook alles gezegd.
Een impressie van de eerste repetitie kan je hier bekijken (eurovision.tv)
Australië: Jessica Mauboy – We got love
Dat Jessica niet de beste zangeres is dat wisten we al maar de scherven worden hier goed aan elkaar gelijmd door een onzichtbaar koortje dat prima werk levert. Enkel als ze alleen zingt in de lage tonen klinkt het nog wat onzeker. Achter Jessica staat een constructie met neonbuizen die aan- en uitfloepen op de maat van de muziek en een lichtpunt vormen in het eerder donker decor. Een groot minpunt is de vreselijke jaren 70 glitterjurk die niet echt flatterend is. Wat meer aandacht voor de choreografie had wel gemogen want ze beweegt niet echt elegant over het podium. Een leuk en luchtig popdeuntje dat hier en daar wordt opgevrolijkt met wat vuurwerk.
Een impressie van de eerste repetitie kan je hier bekijken (eurovision.tv)
Related Posts
Lissabon live dag 14: update de kop van Jut – de finale →
Wie zal het 63ste Eurovisie Songfestival winnen? →
Lissabon live dag 13: de grote juryfinale →
