Kiev live dag 13: de eerste generale repetitie van de finale
Nu de startvolgorde van de finale bekend is mogen alle deelnemende landen aan hun eerste repetitie van de finale beginnen. Het gaat hier vooral om het camerawerk en het vocale aspect, veel artiesten treden dan ook niet op in hun echte kostuum.
1. Israël: net zoals België vorig jaar sloot Israël gisteren de tweede finale af en mogen ze nu als eerste starten in de finale. Als opener kan dit tellen om meteen wat sfeer in de zaal te brengen maar hopelijk zingt IMRI vanavond voor de jury en morgenavond voor het publiek wat juister want er zijn hier en daar toch wat valse noten te horen. Kantje boord voor de top tien.
2. Polen: Kasia wordt een beetje doodgenepen tussen sfeermakers Israël en Wit-Rusland en zal met de gedoemde tweede startpositie na 26 liedjes helemaal vergeten worden, tenzij de Poolse diaspora haar werk doet zoals vorig jaar. De zang is behoorlijk maar het lied heeft te weinig om het lijf om hoge ogen te gooien.
3. Wit-Rusland: sfeermaker nummer twee van de avond met opzwepende muziek die op een leuke en geloofwaardige manier gebracht wordt door het koppel van Naviband. Het lied heeft misschien wel wat veel herhalingen van hetzelfde motiefje maar is wel een oorwurm en krijgt de zaal helemaal mee.
4. Oostenrijk: charmeur Nathan pakt meteen de camera en verleidt de kijker met zijn mooie ogen en guitige glimlach. Het lied kabbelt rustig verder maar wordt goed gezongen, ook in de hoge noten die niet schreeuwerig klinken en het gaat niet vervelen.
5. Armenië: één van de klappers van de avond die goed moet zijn voor een plaats in de top tien. Dit is drie minuten heerlijke televisie op alle gebied: voortreffelijke zang, prachtige choreografie en een mooi decor en hier en daar wat subtiel vuurwerk en vlammen. Een topper !
6. Nederland: ook de Nederlanders zullen het niet makkelijk hebben tussen twee kleppers als Armenië en Moldavië maar vocaal weten ze natuurlijk meer dan hun “vrouwtje” te staan. De stemharmonieën blijven heerlijk om naar te luisteren en het oog wordt ook verwend met drie mooie dames die hun lied vertolken met veel overtuiging.
7. Moldavië: bijzonder leuke inzending, vooral visueel omdat ze vol met leuke details zit om de kijker de volle drie minuten te boeien. Let vooral op alle danspasjes en de interactie tussen de drie heren en de dames uit het achtergrondkoortje. Het opzwepende ritme en de saxofoonpartijen zullen menig kijker niet onberoerd laten.
8. Hongarije: weinig ethnische liedjes dit jaar dus de Hongaarse Joci Papai is uniek in zijn genre. Al van bij de eerste noten wordt de interesse gewekt om naar deze bijzondere intrigerende inzending aandachtig te kijken. Van zodra de violiste en het ritme erbij komen is het hek van de dam maar de rappartij breekt het lied een beetje.
9. Italië: de ondertussen niet meer zo ongenaakbare winnaar (vanwege enkele kapers op de kust) brengt zijn lied zo spontaan en overtuigend dat je gewoon wil stemmen. Is het zijn guitige snorretje, zijn charmante glimlach, zijn aanstekelijke danspasjes, zijn buitengewoon charisma of zijn ietwat rauwe stemgeluid? Of is het gewoon een bijzonder leuk en herkenbaar liedje dat erin gaat als zoete koek en op alle radio’s deze zomer grijsgedraaid kan worden? We houden het vooral op dat laatste.
10. Denemarken: het Deense gehuil in het bos zal het ook moeilijk krijgen tussen twee favorieten Italië en Portugal. Al van bij het eerste refrein beginnen de oren te tuiten door het vreselijke geroep en alsof het nog niet dramatisch genoeg is maakt Anja een knieval en slaat als een wilde met de vuist op het podium. Overdreven pathetisch is nooit goed voor de geloofwaardigheid.
11. Portugal: wat een dankbare startpositie na het Deense geroep en een welkome rustpauze die door jury’s en veel kijkers bijzonder zal gesmaakt worden. Salvador brengt wel een heel bijzondere en geïmproviseerde versie van zijn liedje maar zelfs dit is nog zeer mooi om naar te luisteren. Op het einde zegt hij dat hij al genoeg gerepeteerd heeft en excuseert zich voor deze aparte versie.
12. Azerbeidzjan: na de wat bevreemdende Portugese inzending gaan we verder op het freaky pad met Dihaj en de man met paardenhoofd op een ladder tussen drie muren vol met akelige woorden. Zang is meer dan behoorlijk maar de presentatie is op zijn minst merkwaardig te noemen.
13. Kroatië: om in de schizofrene sfeer te blijven serveert Jacques ons twee zangers voor de prijs van één. Niet alleen zijn er twee stemmen, maar ook de hele uitvoering is tweeledig zoals zijn kostuum en de projecties op de ledwand, een beetje creepy allemaal. Vocaal gaat hij deze keer duidelijk niet helemaal voluit om zijn stem te sparen.
14. Australië: nog een mooi rustpunt in deze finale maar visueel niet helemaal perfect door het onelegante stappen op het ronddraaiende minipodium en de vreemde camerashots waarbij Isaiah klein in beeld komt. Het lied gaat de laatste minuut ook wat vervelen en eindigt niet meteen met een knaller.
15. Griekenland: een belegen discostamper met een presentatie die we al zo vaak gezien hebben, gebracht door een mooie en charmante zangeres die echter nog steeds moeite heeft om de hoge noten juist te zingen. Onbegrijpelijk hoe deze zo vals gezongen draak in de finale is gesukkeld.
16. Spanje: we zijn nu aanbeland bij het dieptepunt van de finale met een vluchtig zomers deuntje in een exotisch sfeertje dat na één minuut al gaat vervelen door de ontelbare herhalingen van hetzelfde motiefje. Manel is ook niet erg toonvast en zingt wat al te vaak een beetje vals. Geeuw en zucht want dat zijn wel erg lange en irritante drie minuten.
17. Noorwegen: en we zijn nog niet klaar met het dieptepunt want ook Noorwegen blinkt niet uit in variatie maar heeft wel het voordeel van een ultramoderne sound waardoor het iets makkelijker te verteren is. Maar na één strofe en één refrein heb je het wel gehad en kan je even een plaspauze maken .
18. Verenigd Koninkrijk: zorg wel dat je tijdig terugbent want Lucie brengt haar lied met zoveel verve en overtuiging dat het zeker de moeite is om hier niets van te missen. Het decor is prachtig met die spiegelwaaier en de mooie visuele effecten met gouden sterrenregens. Hoogtepunt is echter de vocale precisie waarmee Lucie haar lied brengt zonder te schreeuwen, puike prestatie.
19. Cyprus: erg origineel kan je dit nummer niet noemen want qua presentatie zit het vol verwijzingen naar inzendingen uit voorgaande jaren. Het lied is ook een tikje zwaar op de hand en drammerig naar het einde toe. Vocaal zeker een verdienstelijke poging maar het lied boeit niet echt.
20. Roemenië: het bonte decor waarbij je ogen tekort komt moet de mindere zangprestaties van het duo in de strofes wat verdoezelen en zorgt ervoor dat je blijft kijken tot het aanstekelijke refrein losbarst. Ilinca heeft bakken uitstraling en weet dit flutlied naar een hoger niveau te tillen. Een knaller van jewelste op vele vlakken, behalve dan het vocale.
21. Duitsland: ook Levina loopt verloren tussen twee opzwepende liedjes en dreigt vergeten te worden bij de puntenverdeling omdat het liedje te vlak en eentonig is en daardoor niet genoeg opvalt. Haar grijze outfit helpt ook niet echt in het overwegend grijze decor en haar gebrek aan uistraling doet haar de das om.
22. Oekraïne: het enige rocknummer dit jaar komt van het gastland en is daardoor uniek. Het lied is nogal rechttoe rechtaan en mist wat melodie om te blijven hangen. Moeilijk in te schatten of dit gesmaakt zal worden maar het overvloedige lokale applaus is alvast goed om hetvolgende land op weg te helpen naar een hopelijk mooi resultaat.
23. België: Blanche brengt haar fantastische lied nog steeds op een ingetogen manier maar dit was de eerste keer dat de balans tussen haar stem en de backing vocals zo mooi klonk. Die zwarte jurk is echt een geniale vondst waardoor de lijnen in het decor zoveel mooier uitkomen. Hopelijk vanavond even goed voor de jury’s.
24. Zweden: misschien iets te gelikt en gepolijst en te ingestudeerd om spontaan over te komen want er wordt geen stap teveel gezet. Het lied is prettig om naar te kijken en te luisteren en vocaal zit het wel snor, maar toch mist het iets om dit jaar te kunnen winnen. Misschien is de zanger te koel en heeft hij niet voldoende charisma?
25. Bulgarije: heel bevreemdende en ingetogen ballade en zeker geen makkelijk lied maar zo goed gezongen en heel volwassen gebracht door de jonge Kristiaan. Af en toe doet het lied en de uitvoering aan Dima Bilan denken. Erg meeslepend en vooral heel geloofwaardig. Kans op top drie?
26. Frankrijk: een luchtige afsluiter die qua presentatie niet helemaal uit de verf komt. Alma verdrinkt een beetje in haar donkere Parijse decor en het liedje gaat ietwat vervelen naar het einde door te veel herhalingen. Hier had de Franse delegatie toch meer kunnen uithalen.
Related Posts
De kop van Jut – de finale update →
OGAE Belgium sprak met Peter Van de Veire →
Kiev live dag 13: de jury finale →
